ای که با سلسله زلف دراز آمده ی

ای که با سلسله زلف دراز آمده ی// فرصتت باد که دیوانه نواز آمده ی

ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت// چون بپرسیدن ارباب نیاز آمده ی

پیش بالای تو میرم چه بصلح و چه بجنگ// چون بهر حال برازنده ناز آمده ی

آب و آتش بهم آمیخته از لب لعل// چشم بد دور که بس شعبده باز آمده ی

آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب// کشته غمزه خود را به نماز آمده ی

زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم// مست و آشفته بخلوتگه راز آمده ی

                      گفت حافظ دگرت خرقه شراب آلوده ست

                          مگر از مذهب این طایفه باز آمده ی