امنیت و امنیت زدگی

امنیت چه بهانه خوبی برای ترساندن مردم است، قضیه انتخابات و مناظره زنده یا مرده هم بهانه خوبی بود. بله خدا را شکر که در ایران جنگ داخلی مسلحانه نداریم و از این بابت نیروهای امنیتی کار خودشان را بلد هستند، آقایون سیاست باز از وزیر تا وکیل کمی هم به فکر امنیت شغلی و امنیت غذایی و امنیت ذهنی مردم باشید، شما داد امنیت سر میدهید و از همین طریق خواسته یا ناخواسته آنهایی را که دنبال ناامنی هستند تحریک میکنید... حرف زدن به اندازه، کار باید کرد...

بهار فصل نو شدن

بنما روی نو شدن را بهارا

دورم کن از رنج و زخم سنگهای خارا

خوش هوایی و نیلگون آسمانی

پروانه ای خواهم که پروا ندهد ما را

مادر کجایی؟!

دیروز سومین سالگرد مادرم بود. مادر کجایی که نمیدانم چرا اینقدر پر طمطراق و مفصل برایت مراسم سالگرد میگیرند و در هیچکدام نمیتوانم بنشینم... سالگرد اولت رفتم مشهد و سه روز آنجا بودم به یاد آن سه روزی که وقتی زنده بودی بردمت برای زیارت و چقدر خوشحال شدی، سال دوم دور بودم از خانه پدر و امسال هرچند بودم و انگار نبودم. بی تو دیگر خانه پدری رونقی ندارد، هرچه هست تعارف و تظاهر، هرچند نامت به نیکی زنده است و سه نوه ای که بعد از تو به دنیا آمدند شور و هیجان کودکانه شان دلگرمی است برایم... میدانم نباید خودم را کلاف پیچ کنم ولی کردم و حسابی کلافه شدم...

دریافت

دریافت

سال نو مبارک

دعا میکنم سال جدید سال خوبی باشد، دعا کردن شده کار من، سعی و تلاش با این دعا هرچند به جایی نمیرسه، سلام آقا سید علی، بشتاب نظریه پردازی های خوشگل و اینجوری افراد دستمال جناب عالی میشتابند سخنرانیهای از جنس دستمال کشی. البته روحیه مردم خوبه، مردم ماییم نه آن جماعت لاشی که دست قدرت دارند و از آن سو استفاده میکنند. جمهوری اسلامی فقط رو تابلو ادارات و مدارس هست و قانون اساسی جمهوری اسلامی گم شده اگر گم نشده بود حال و روز مردم کمی بهتر از این بود. اقتصاد مقاومتی را مردم بالاجبار بیش از ۲۵ سال در زندگی خود اجرا میکنند فقط بلد نیستند سخنرانی کنند اگر هم بلد باشند صدایشان به جایی نمیرسد.

دریافت

سالی که گذشت...

سال ۹۵ با درد شروع شد و با ناکامی در حال پایان است. این جمله ای است که برای توجیه تنبلیها و بی فکریهای خودم گفتم و فراموش کردم که این سال سال فرصتهایی بود که از دست دادم و مقصر خودم بودم. هنوز این سال تمام نشده و آه و ناله کردن هم بی فایده است، برنامه ای باید فراهم کنم و هدفی و حرکت را آغاز کنم با امید به خداوند.

ای بی تو حرام زندگانی ای جان// خود بی تو کدام زندگانی ای جان

سوگند خورم که زندگانی بی تو// مرگست به نام زندگانی ای جان

پروین اعتصامی ؛ تولدی که مرگ نداشت

واعظی پرسید از فرزند خویش

هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق

هم عبادت هم کلید زندگیست

گفت زین معیار اندر شهر ما

یک مسلمان هست آن هم ارمنیست.

عیبم مکن به رندی و بدنامی

باز آی ساقیا که هواخواه خدمتم // مشتاق بندگی و دعا گوی دولتم

ز آنجا که فیض جام سعادت فروغ تست// بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم

هرچند غرق بحر گناهم ز صد جهت// تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم

عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم// کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار// این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش// در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف// ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

دورم بصورت از در دولت سرای تو// لیکن بجان و دل ز مقیمان حضرتم

حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان// در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم

امشب یلدا خوش باشید...

چند دقیقه بیشتر هم یه چیز دیگرست!

یلدا بلندترین شب بعد سحر صبح میشود و روز تازه ای چه ابری چه آفتابی همه جا روشن است، مبارکه هرچند دمب اغلب فقرا سه چهارکه! 

اگر مردی و مردانه زندگی خواهی...

مرد آه مظلومانه اش را نگه نمیدارد، بغض گاه گاهش را گریه میکند. آه مرد از مردانگی اش است. بغضم راا امروز گریه کردم و اشکهایم قطره قطره بر سجاده چکید، الهی ظلم ظالمان را به ایشان برگردان هزار بار بدتر. بهانه های ناحق بغض و گریه ندارد و برای همین است که میگویند مرد که گریه نمیکند. مرد گریه میکند وقتی مردم یمن بی گناه کشته میشوند و نامردها به گریه او میخندند و میگویند: ای بابا مرد که گریه نمیکنه، چته مگه بچه شدی؟! 

آه من که به آسمان رسید فرشته ها ناله میکنند.

امروز تقیه حرام است ولو بلغ ما بلغ...

من به رئیس جمهوری امروز ایران رأی ندادم هرچند ایشان بسیار محترم و زرنگ است. رئیس قبلی گدایی را در مملکت اسلام ترویج کرد و رئیس فعلی همان مسیر را از میانبر دیگری میرود. ای جماعت مسیر حق میانبر ندارد و مستقیم است که استقامت میخواهد.