سال نو مبارک

دعا میکنم سال جدید سال خوبی باشد، دعا کردن شده کار من، سعی و تلاش با این دعا هرچند به جایی نمیرسه، سلام آقا سید علی، بشتاب نظریه پردازی های خوشگل و اینجوری افراد دستمال جناب عالی میشتابند سخنرانیهای از جنس دستمال کشی. البته روحیه مردم خوبه، مردم ماییم نه آن جماعت لاشی که دست قدرت دارند و از آن سو استفاده میکنند. جمهوری اسلامی فقط رو تابلو ادارات و مدارس هست و قانون اساسی جمهوری اسلامی گم شده اگر گم نشده بود حال و روز مردم کمی بهتر از این بود. اقتصاد مقاومتی را مردم بالاجبار بیش از ۲۵ سال در زندگی خود اجرا میکنند فقط بلد نیستند سخنرانی کنند اگر هم بلد باشند صدایشان به جایی نمیرسد.

دریافت

سالی که گذشت...

سال ۹۵ با درد شروع شد و با ناکامی در حال پایان است. این جمله ای است که برای توجیه تنبلیها و بی فکریهای خودم گفتم و فراموش کردم که این سال سال فرصتهایی بود که از دست دادم و مقصر خودم بودم. هنوز این سال تمام نشده و آه و ناله کردن هم بی فایده است، برنامه ای باید فراهم کنم و هدفی و حرکت را آغاز کنم با امید به خداوند.

ای بی تو حرام زندگانی ای جان// خود بی تو کدام زندگانی ای جان

سوگند خورم که زندگانی بی تو// مرگست به نام زندگانی ای جان

پروین اعتصامی ؛ تولدی که مرگ نداشت

واعظی پرسید از فرزند خویش

هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق

هم عبادت هم کلید زندگیست

گفت زین معیار اندر شهر ما

یک مسلمان هست آن هم ارمنیست.

عیبم مکن به رندی و بدنامی

باز آی ساقیا که هواخواه خدمتم // مشتاق بندگی و دعا گوی دولتم

ز آنجا که فیض جام سعادت فروغ تست// بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم

هرچند غرق بحر گناهم ز صد جهت// تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم

عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم// کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم

می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار// این موهبت رسید ز میراث فطرتم

من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش// در عشق دیدن تو هواخواه غربتم

دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف// ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم

دورم بصورت از در دولت سرای تو// لیکن بجان و دل ز مقیمان حضرتم

حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان// در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم