یا هو که نیست الا هو

ماندیم هرچند که رفتیم که رفتیم

نه شرمسار نه سعید ز آنچه گفتیم

سوختم چنان که دود بر آسمان رفت

انگار آتشی ست و ما آلوده نفتیم

چه سر بود این سوختن بی نهایت

زیرا که راز او را گاهی نمینهفتیم؟!

کامران کنون تلخ کند کام از شیره تریاک

تلخکامی ست شاید که هنوز در گرو شش و هفتیم

توجیه نکن جانا این مرض که داری!

تو دوا از او جو که در خاکش شکفتیم

حکیم است و شفاگر یکه

 ای وای ز مهر و دادش که هر آن در شگفتیم.

--------------------

مرحوم شکسپیر در یکی از اشعارش که شبیه غزل است که sonet میگویند جمله ای دارد که هیچوقت فراموش نمیکنم  My name be buried where my body is دفن شود نامم جایی که تنم مدفون است،  الان تا حدودی میفهمم که چی و البته انشاالله بر من چنین خواهد شد.