از علی آموز اخلاص عمل

از علی آموز اخلاص عمل// شیر حق را دان مطهر از دغل

در غزا بر پهلوانی دست یافت// زود شمشیری بر آورد و شتافت

او خدو انداخت در روی علی// افتخار هر نبی و هر ولی

آن خدو زد بر رخی که روی ماه// سجده آرد پیش او در سجده گاه

...

گفت امیرالمؤمنین با آن جوان// که به هنگام نبرد ای پهلوان

چون خدو انداختی در روی من// نفس جنبید و تبه شد خوی من

نیم بهر حق شد و نیمی هوا// شرکت اندر کار حق نبود روا

...

او به تیغ حلم، چندین حلق را// وا خرید از تیغ چندین خلق را

تیغ حلم از تیغ آهن تیزتر// بل ز صد لشکر ظفر انگیزتر

...

سخت خاک آلوده می آید سخن// آب تیره شد، سر چه بند کن

تا خدایش باز صاف و خوش کند// ا‌و که تیره کرد هم صافش کند

صبر آرد آرزو را نه شتاب// صبر کن، والله اعلم بالصواب.

( مثنوی معنوی، دفتر اول، بیت ۳۷۲۱)