این دنیای دیوانه
وقتی وزیر جنگ اسراییل حمله اتمی به ایران را یک گزینه اعلام میکند، وقتی اوباما اخیراً رسماً اعلام میکند که جهان به نفت ایران احتیاجی ندارد، وقتی رژیم سعودی همچنان با لذت خون مسلمین یمن را با کمک برادران صهیونی اش میریزد، وقتی که مسلمین میانمار در زمین خود و یا روی آب در حال فرار از بین میروند، چه باید بکنم؟ البته فلسطین راه من باید باشد، فلسطین باید در دل و ذهن من باشد، از بین بردن اسراییل باید هدف من باشد.
عباد الشیطان از خونریزی لذت میبرند. وهابی و بهایی و اوانجلیست و بودایی کابالایی، اینها نوکرهای سینه چاک عباد الشیطان هستند.
البته که الله مع الصابرین است، صبر با استقامت و جهاد و قیام مؤثر میشود. و هر چه باید بیان میشد در قرآن و در زندگی رسول الله و اولیای خداوند بیان شده است. خداوند در قرآن دستور جهاد با منافقین و کافرین را همزمان میدهد. علمای اسلام به ما بگویند چگونه؟
بعضی وقتها از آخوندهای سنی مذهب آزرده میشوم، من یک ترکمن سنی حنفی هستم و نمیخاهم تغییر مذهب بدهم چون میدانم که امام ابوحنیفه در زمان خودش از قیام جناب زید که به خونخواهی امام حسین قیام کرده بود حمایت کرد و فتوا داد که هر کس در رکاب زید و به همراهی او بمیرد شهید است و درجه ای همتراز شهدای بدر و احد خواهد داشت. من نمیدانم آخوندهای ما واقعاً به کدام مذهب هستند. ما در زبان ترکمن ضرب المثلی داریم که میگوید: « داشی جَجِگ، ایچی موجِگ» یعنی نمایی بلوری اما درونی گندیده و آفت زده. نفاق هم کمتر از شرک و کفر نیست و شاید بدتر باشد. خود من هم آدم خوبی نیستم ولی سعی میکنم دل و زبانم یکی باشند.
رضا