چند رباعی از دیوان کبیر
دوشنبه, ۶ شهریور ۱۳۹۶، ۰۸:۰۵ ب.ظ
دیوان کبیر فقط شامل غزلیات نیست، و ترجیعات و رباعیات آن هم بسیار زیبا و عمیق است...
از حال ندیده تیره ایامان را// از دور ندیده دوزخ آشامان را
دعوی چه کنی عشق دلارامان را// با عشق چکار است نکونامان را.
و
اول به هزار لطف بنواخت مرا// آخر به هزار غصه بگداخت مرا
چون مهره مهر خویش می باخت مرا// چون من همه از شدم بینداخت مرا.
و
حاشا که ز زخم تیر و خنجر ترسیدم// وز بستن پای و رفتن سر ترسیدم
ما گرم روان دوزخ آشامانیم// از گفت و مگوی خلق کمتر ترسیدم.
و
یا رب تو مرا به نفس طناز مده// با هرچه بجز تست مرا ساز مده
من در تو گریزان شدم از فتنه خویش// من آن توام مرا به من باز مده.
و
میدان فراخ و مرد میدانی نه// احوال جهان چنانکه میدانی نه
ظاهرهاشان به اولیا ماند لیک// در باطنشان بوی مسلمانی نه.
۹۶/۰۶/۰۶