امید کاذب از برجام زاده شد، من نمیدانم چرا حسن روحانی و داردسته اش انقدر اعتیادشان به این توافق نامه زیاد است، خب مردم رو انقد سرکیسه کردین و تو و سیف و جهانگیری و نهاوندیان و بقیه فراماسونهای چند لایه مثل پیاز... الان یه توسری لازم دارید، ماه رمضان ماه جنگ است نه گذشت ...
دریافت ( سوره مبارکه « احزاب» )
دیشب کتاب داستان راستان را ورق می زدم، مقدمه اش برایم خیلی جالب بود چون قبلا درست نخوانده بودم، استاد شهید مرتضی مطهری موضوعی را در چاپ اول سال ۱۳۳۹ مطرح می کنند که امروز هم مطرح است؛ برخی این مطالب داستانی را سبک می شمرند و ایشان را آن زمان منع می کنند که به اصطلاح کلاس خودش را پایین نیاورند و ایشان بر این عقیده بودند که این داستانها تأثیر مثبت بر زندگی مردم دارند...
( وقت کردید بخوانید)
ای هدهد صبا به سبا میفرستمت// بنگر که از کجا به کجا میفرستمت
حیفست طایری چو تو در خاکدان غم// زاینجا به آشیان وفا میفرستمت
در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست// می بینمت عیان و دعا میفرستمت
هر صبح و شام قافله ای از دعای خیر// در صحبت شمال و صبا میفرستمت
تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب// جان عزیز خود به نوا میفرستمت
ای غایب از نظر که شدی همنشین دل// می گویمت دعا و ثنا میفرستمت
در روی خود تفرج صنع خدای کن// کائینه خدای نما میفرستمت
تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند// قول و غزل به ساز و نوا میفرستمت
ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت// با درد صبر کن که دوا میفرستمت
حافظ سرود مجلس ما ذکر خیر تست// بشتاب هان که اسب و قبا میفرستمت.
تنت قافست و جانت هست سیمرغ
ز سیمرغی تو محتاجی به سی مرغ
حجاب کوه قافت آرد و بس
چو منعت می کند یک نیمه شو پس
بجز نامی ز جان نشنیده ای تو
وجود جان خود تن دیده ای تو
همه عالم پر از آثار جان است
ولی جان از همه عالم نهانست
تو سیمرغی ولیکن در حجابی
تو خورشیدی ولیکن در نقابی
ز کوه قاف جسمانی گذر کن
بدار الملک روحانی سفر کن
تو مرغ آشیان آسمانی
چو بازان مانده دور از آشیانی
زهی بندگان را خداوندگار// خداوند را بنده حق گذار
تولد شما مبارک ای سفینه نجات و ای مصباح هدایت
روز پاسدار را به پاسداران انقلاب اسلامی ایران تبریک می گویم
سبزه به ناز می آید محرم راز می آید
نخور غصه خدا جان مهربانه
سبزه به ناز می آید محرم راز می آید
میان ما و تو عهد و نشان است
سبزه به ناز می آید محرم راز می آید
به سرش هوای حوا زد و رفت
بروید ای دلتان نیمه، در شیوه ما مرد با هرچه ستم هرچه بلا می ماند
